Even voorstellen… “Leven is aangeraakt worden”
Deze woorden die ik op jonge leeftijd hoorde hebben indruk gemaakt en daarom gaan ze al een heel leven met mij mee. In liefde aangeraakt worden door familie, vrienden en door Jezus en Maria. Zelf anderen ook zó aanraken. En tot de ontdekking komen dat ook God mij aangeraakt heeft. Mijn ouders hebben mij en mijn zus opgevoed in het RK geloof. Zij hebben mij in contact gebracht met de Schrift en de Traditie, met Christus en zijn Kerk. Zij zijn mij daarin voorgegaan en hebben tot in hun 70ste levensjaar als vrijwilliger voor onze Kerk gewerkt. Van jongs af aan heb ik dat ook gedaan. Ik ben van het bouwjaar 1962 en geboren in Meppel. Vroeger wilde ik bij de Politie. Helaas werd ik afgekeurd voor militaire dienst dus dat ging niet door. Al vroeg werd ik geraakt door muziek. Na de middelbare school heb ik klassiek orgel gestudeerd, koordirectie en piano aan het Conservatorium in Zwolle en ben dirigent geweest van het gemengde koor van de parochie H. Clemens in Steenwijk waar ik een groot deel van mijn leven heb gewoond. Enkele jaren heb ik daar orgellessen gegeven, maar kon er niet mijn brood mee verdienen. Ik heb mij laten omscholen tot auto-rijinstructeur, lesgegeven in Zwolle en dat heb ik vijf jaar met veel plezier gedaan. Het lesgeven vond ik prachtig en zeker het contact met mensen. Ik begon mij in die jaren steeds meer te interesseren voor de levensverhalen van mijn leerlingen.
Er groeide in mij een verlangen om meer voor mensen te betekenen en voor onze Kerk te werken dan hoofdzakelijk lesgeven. Ik moest leren dat ik niet zelf de regisseur ben van mijn leven maar dat God dat is. Tijdens die jaren ben ik aangeraakt door Christus die mij een levensvervullende taak gaf. Dat resulteerde na jaren zoeken naar een antwoord tot de keuze voor het priesterschap in 1995. Dat was nieuw voor mij de regie uit handen te geven, maar voelde aan dat dat juist de levensvervulling kon worden die ik altijd al gezocht had. Ik was toen bijna 33 jaar en meldde mij aan bij het Ariënskonvikt, de priesteropleiding van ons Aartsbisdom. Ik heb er acht jaren fulltime gestudeerd met veel plezier.
In die tijd begon er een steeds hechtere band te groeien met Christus. Hij riep mij tot het priesterschap en ik leerde steeds beter zijn stem verstaan en ernaar te handelen. In 2004 ben ik in de kathedraal te Utrecht gewijd door Kardinaal Simonis. Mijn eerste benoeming was in Wijk bij Duurstede en Cothen. Vijf jaren heb ik daar gewerkt. Daarna werd ik pastoor in de kop van NW Overijssel, de H. Christoffel parochie. Het pastoorschap lag mij niet en mijn gezondheid begon er onder te lijden. Ik kreeg een burn-out en enkele kleine hersenbloedingen, later nog de ziekte van Lyme en ik was blij benoemd te worden als parochie-vicaris of kapelaan in de parochie Thomas a Kempis, Zwolle, de H. Norbertus parochie (Flevopolder) waar ik met veel plezier heb gewerkt. Daarna in de Marcellinusparochie, Rijssen en de Jorisparochie (Almelo). Het priesterschap is het mooiste dat mij is overkomen. Onlangs heeft mijn bisschop mij benoemd in uw Emmanuelparochie waar ik bijzonder hartelijk ben ontvangen door het team en bestuur. Vanwege ziekte periodes ben ik tijdelijk half afgekeurd en start vanaf 1 dec. voor 50%. Team en bestuur hebben mij heel goede en wijze raad gegevens. Volgend jaar ga ik de pastorie in Heino bewonen. Tot die tijd mag ik wonen aan de Hammerweg 3 te Dalfsen.
Ik wil heel graag met u kennismaken, verheug mij erop samen mèt u gelovige te zijn en vóór u priester.
Pastor Hans de Vries
