Ommen

Vergeven

!Ver-geef!  ?vergeet?  !ver-zoen!

Op de 3e zondag van de Advent, in het weekend van 12 en 13 december, zal in de vieringen aandacht zijn voor het thema ‘vergeving en verzoening’.

Jezus zegt ons:” vergeef altijd”. Als ik wil leven met Hem aan mijn zijde dan moet ik de vraag stellen: Hoe kan ik vergeven?

Iemand vergeven die jou kwaad heeft gedaan, of dat nu om iets kleins gaat of een daad die jou echt heeft beschadigd, kan soms een onoverkomelijke opdracht lijken. Soms is het een proces dat echt tijd neemt. Toch is de Bijbel heel duidelijk over de noodzaak van vergeven. Er zijn geen kanttekeningen als “tenzij”, “als”, of “maar”. In alle dingen moeten we onze blik richten op onze Voorloper, Aanvoerder en Meester: Jezus.

Christus leed onrecht; zelfs op wrede wijze werd Hem onrecht aangedaan. Niemand heeft meer onrecht geleden dan Christus. En een van de laatste uitspraken die Hij deed was: “Vader, vergeef het hun, want ze weten niet wat ze doen.” Is het makkelijk? Nee. Is het onmogelijk? “Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft”, zei Jezus.

En wanneer jij de kracht niet hebt, wanneer je weet dat je het niet in je hebt om te vergeven, dan moet je die kracht vinden in Christus. “Ik vermag alle dingen in Hem, die mij kracht geeft,” zegt Paulus. Zal het vergeven van de ander de pijn die je hebt geleden tenietdoen? Zal het de dingen die jou zijn aangedaan terugdraaien? Betekent het dat de persoon die jou kwaad heeft gedaan geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen voor zijn of haar daden? Nee, maar je zult vrij worden van de gedachten van haat en bitterheid en de last die ze met zich meebrengen. Vergeving schenken doe je niet slechts omwille van degene die je vergeeft, maar omwille van jezelf, zodat je niet met die zware last hoeft te leven.

Het feit dat je iemand vergeeft, vergoelijkt niet wat die ander heeft gedaan, en maakt dat op geen enkele manier “oké”. Vergeven betekent niet dat je de ander nu moet vertrouwen, en het te vergeten is evenmin verplicht. “Vergeven en vergeten” is geen Bijbels citaat. Het is één ding om op je hoede te zijn en je bewust te zijn van wat er is gebeurd, en een ander ding om te haten en wrok te koesteren.

In het ideale geval zullen degenen die jou hebben gekwetst ook berouw tonen en hun fouten proberen goed te maken. Maar zorg ervoor dat jouw genezing daarvan niet afhankelijk is. Je behoort te vergeven ongeacht hun houding. Hun zonden zijn tussen hen en God. Het is goed dat mensen de consequenties van hun daden onder ogen zien, en dat ze verantwoording afleggen in overeen-stemming met aardse wetten en autoriteiten. En op een dag zullen ze ook voor Gods aangezicht staan en reken-schap afleggen voor hun daden, en God is bovenal recht-vaardig. Maar oordeel en wraak behoort slechts God toe.

Het is belangrijk om te beseffen dat vergeving geen gevoel is; het is een keuze. Kiezen voor vergeving betekent dat je naar God gaat, en Hem op je knieën vraagt om de kracht om te vergeven. Het is de keuze om geen gedachten van haat te laten regeren in je hart. Het is de keuze om tot God te naderen voor hulp en troost in plaats van te blijven hangen in het verleden, zelfs als je gevoelens liever iets anders willen. De kracht die we hiervoor nodig hebben, ontvangen we van de heilige Geest. Denk aan Jezus, “die, als Hij gescholden werd, niet terugschold en als Hij leed, niet dreigde, maar het overgaf aan Hem, die rechtvaardig oordeelt.”
Nader tot God, en in Zijn liefde zal je alles vinden wat je nodig hebt.
Pastor Hans de Vries.